هشت سال اسارت، یک عمر افتخار/ تکریم «غلامحسین طاهرپور»

عصر دوشنبهای تابستانی، در 27 مردادماه، با برنامهریزی مدیریت امور شاهد و ایثارگران دانشگاه لرستان، جمعی از مدیران این دانشگاه، به دیدار مردی شتافتند که سالها در راه دفاع از وطن، «غربت» و «اسارت» را به جان خرید.
منزل یکی از یادگاران دوران حماسه و دفاع مقدس، آزاده سرافراز میهن، «غلامحسین طاهرپور»، شاهد حضور دکتر قاسم صحرایی، معاون فرهنگی و اجتماعی، دکتر حسین حاتمی، معاون پژوهش و فناوری، دکتر مصطفی محمدیضرون، مدیر امور شاهد و ایثارگران دانشگاه لرستان و حقیزاده (جامعهشناس مرکز مشاوره دانشگاه) بود تا تجلیل از «قهرمان دیروز» و «سرمشق امروز»، رقم بخورد.
طاهرپور، مردی که هشت سال از جوانیاش، از سال 61 تا 69 را در زندانهای رژیم بعثی عراق گذرانده بود در این محفل صمیمی، به بیان خاطرات دوران اسارت پرداخت تا دریچهای به «تأمل در گذشته»، گشود شود.
او از خاطرات تلخ و شیرین اسارت گفت؛ لحظههایی که ایمان، تنها توشهی راه بود و امید به آزادی، تنها چراغ روشن در دل تاریکی.
کلام طاهرپور، بیش از آنکه حکایت رنج باشد روایت وحدت، انسجام و همبستگی مردم ایران در دوران دفاع مقدس بود و تأکید بر اینکه این فرهنگ، گنجی است که باید در حال حاضر نیز در جامعهی ما تقویت شود و گسترش یابد.
این آزاده سرافراز، در سخنانش تصریح کرد که: «اگر دوباره ایران، مورد تهدید دشمنان قرار بگیرد و نیاز به حضور در صحنه باشد بیدرنگ، دوباره داوطلبانه راهی میدان نبرد حق علیه باطل خواهم شد».
این جمله، نه یک شعار، که چکیدهی یک عمر زیستن با آرمانها و ارزشهای انقلاب است؛ پیامی روشن از پایداری و وفاداری به میهن.
طاهرپور، پس از دوران دفاع مقدس نیز سالها در دانشگاه لرستان، خدمت کرد و سرانجام با کولهباری از تجربه و افتخار، به کسوت بازنشستگی، نائل شد.
در این دیدار، دکتر صحرایی، دکتر حاتمی و دکتر محمدیضرون، در سخنانی، تجلیل از خانوادههای معظم شهدا، ایثارگران و آزادگان را نه تنها یک وظیفه اخلاقی، بلکه یک تکلیف ملی و میهنی دانستند.
شنیدن خاطرات دوران اسارت طاهرپور، گواه آن است که: آزادگان سرافراز، ستارگانی هستند که راه را روشن نگه میدارند و نشان میدهند که چگونه میتوان در اوج سختیها، قلههای ایثار را فتح کرد.