کرسی علمی ترویجی رئیس مرکز آموزش عالی کوهدشت برگزار شد

کرسی علمی، ترویجی دکتر پویان رضاپور، عضو هیئت علمی گروه آموزش زبان انگلیسی مرکز آموزش عالی کوهدشت و رئیس این مرکز، برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه لرستان، این کرسی، روز سهشنبه، 23 اردیبهشتماه سال جاری، با موضوع «مطالعات اقتباسی؛ آغازی بر نظریههای جهانیشدن، پسانوگرایی و دگرنوگرایی در ادبیات» در سالن شهید رشوند دانشگاه لرستان برگزار شد.
اسامی ناقدان در کرسی: دکتر اکرم رمضانزاده، دانشیار آموزش زبان گروه زبانهای خارجی و دکتر سامان صدر، استادیار گروه زبانهای خارجی دانشگاه لرستان.
کرسی، با همکاری معاونت پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه لرستان برگزار شد.
برخی مهمترین مطالب مطرح شده توسط دکتر پویان رضاپور، به این شرح است:
ادبیات تطبیقی در اواخر قرن نوزدهم در فرانسه متولد شد و از دههی پنجاه، رنه ولک مکتب جدیدی را در امریکا بنیاد نهاد که ادبیات را پدیدهای جهانی میدانست و به مطالعهی تشابهات ادبی بین ملل و فرهنگهای مختلف میپرداخت.
در دههی شصت، هنری رماک (1916-2009) مطالعات بینرشتهای را در ادبیات تطبیقی پایهگذاری کرد.
این امر در مقاله «ادبیات تطبیقی: تعریف و عملکرد آن» به چاپ رسید.
یکی از شاخههای بینرشتهای ادبیات تطبیقی مطالعات اقتباس است که به بررسی اقتباسهای سینمایی آثار ادبی میپردازد.
از آنجا که ادبیات مکتوب از نظر زمانی بر اثر سینمایی تقدم دارد، اقتباس سینمایی تحت تأثیر ادبیات است و لذا زیرمجموعهی مطالعات ادبیات تطبیقی بهحساب میآید.
بر این اساس میتوان آثار سینمایی را با متون ادبی مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
نظریهپردازان متعددی این تعامل و تأثیرگذاری را مطالعه کردهاند و بر این باورند که سینما همچون ادبیات قادر به ترجمهی ایدههای ناب و انسانی و خلاقانه است.
برای بازگویی یک رخداد، رسانهها و وسایل ارتباطی متعددی وجود دارد. به عنوان مثال برای رماننویسان، کلمات وسیلهی بازگویی رویدادها میباشند ولی برای سینما که رسانهی روایی نوین است، دوربین حکم این وسیله را دارد. نتیجهی این فرآیند تغییر مخاطبین رویدادها میباشد.
تغییرات یک اثر هنری بعد از اقتباس دامنه گستردهای را در بر میگیرد؛ مانند: به تصویر کشیدن شخصیتها، دکور صحنه، برجستهسازی یا تقلیل گفتمانها و معانی نهفته متن و دوره، به کارگیری موسیقی یا عدم به کارگیری آن و استفاده از تکنیکهای دیداری شنیداری.
امروزه مشاهدهی فیلمهای اقتباس شده از آثار ادبی به شکل چشمگیری افزایش یافته است.
یکی از دلایل عمدهی این امر سرشت دلربای متون دیداری در عصر دیجیتال است.
فرآیند تغییر شکل یک متن نوشتاری به متنی دیداری، درهمتنیده و پیچیده است و عوامل بسیاری را دربر میگیرد که در این کرسی بدان خواهیم پرداخت.
ادبیات اقتباسی با در نظر گرفتن فرآیندهای اجتماعی همچون تقابل تمدنها، نظام سلطه و استعمار ، و شوک فرهنگی زمینه و عرصه را برای جهانی سازی و نهایتا بینامتنیت حداقل در ادبیات آزاد می سازد.
این ادبیات با کمک رسانههای مختلف سعی بر به تصویر کشیدن روایت های کلان و خرد را دارد که این تلاش، تلاشی جز از سوی مکتب پسا نو گرایی نیست.
از دیگر سو، گرایشی جدید پس از فرایند جهانی سازی و مکتب پسا نو گرایی با ادغام و ترفیع این دو رویکرد تحت عنوان دگر نوگرایی شکل میگیرد.
کرسی حاضر در مرحله اول تلاش بر معرفی و تبیین گرایشها، رویکردها و مکتبهای مذکور داشته، سپس برآن است ریشه آن ها را در ادبیات محرز کرده و در نهایت با این دو اقدام مخاطب را آماده برای مطالعه و فهم دقیق ادبیات اقتباسی با زیرمجموعههای متعددش کرده تا بتواند آن را نقد و تجزیه کند.
